DEUR KAYLENÉ CARR

Ek is ’n doodgewone tiener in ’n nie so doodgewone wêreld. Elke dag is soos Paasfees vir my. Jy moet soek en krap vir die positiewe in elke dag, maar partykeer moet jy eers op jou knieë gaan om dit te kry.

My ma sê altyd dat daar ’n positief vir elke negatief is. Ek glo dit en leef daarmee. Net so het Covid-19 ook sy positief gehad. Die inperking was aan die begin vir my ’n moeilike tyd. ’n Mens besef eers wat jy het as jy dit verloor … Skool is een van die dinge wat ’n mens het en altyd oor kla. Inperking het my laat besef hoeveel positiewe daar aan skool is – dat ek selfs huiswerk gemis het, interjol-gees, drama en kultuur-uitdagings. Ek moes maar ander maniere vind om my kreatiwiteit uit te leef. In die maande by die huis het ek vele stokperdjies aangepak: kitaar, Frans, naaldwerk, legkaarte en selfs ’n pizza-sjef geword. Maar die belangrikste van al my stokperdjies was skryf, ontwerp en om ’n gewone konsep te vat en te verander in iets beeldskoon. Ek het selfs tyd gekry om aan die nasionale Poort-skryfkompetisie deel te neem en een van my prosastukke is in ’n bundel opgeneem én ek het die nasionale voorbladontwerp-kompetisie gewen.

LEES OOK: ‘Ons moes alles aan Hom oorgee …’ sê LiG-leser na korona pa, sussie eis

Ek het probeer om besig te bly by die huis, ek hou nie van stilsit nie, maar moes leer dat haas en liefde nie versoenbaar is nie. Hoe kan ons die mooi van die lewe beskou as ons altyd besig is en nooit tot rus kom nie? Ek het rus in die Here gevind. Myself uitgedaag om sy handewerk in alles raak te sien. Om op te hou kla oor daai een kriek in die huis wat niemand stilkry nie. Ophou kla oor die warm son buite, die koue wind wat waai, miere wat die krummels by die asdrom eet en besluit om eerder dankie te sê dat die son opgekom het en dat die Here my nog ’n dag gespaar het. Dankie vir die wind wat die saadjies versprei en die lande bedek met nuwe saailinge en blommerangskikking. Selfs dankbaarheid vir die miere waarvoor die Here sorg, en soveel te meer vir mý sorg. My koppie van genade loop oor.

As die lewe vir jou moeilik raak en orals rondom jou sien jy seer, lyding en swaarkry, kyk net op. As jy opkyk na die hemel sien jy nie al die negatiewe om jou nie. Jy sien dan wolke en voëls en die Here se genade; jy haal diep asem en kyk nie na die wêreld deur die oë van ’n mens nie. Jy kyk deur die bril van die Heilige Gees wat jou elke dag beskerm en moed gee om aan te hou om die Here se naam te verkondig. My ma sê altyd dat die Here nie foute maak nie en dat ons perfek geskape is na die beeld van die Here, met harte wat warm klop.

Covid-19 het in my baie vrese ontwikkel – soos onsekerheid en om nooit weer te kan lewe soos voorheen nie. Ek probeer om nie soos ’n volstruis my kop in die sand te druk asof Covid-19 nie bestaan nie. Ek hoef nie bang daarvoor te wees nie, soos aan ons vertel word in Josua 1:9.

Luister: Covid-19-verliese inspireer Ruan Josh tot roerende lied